#f. 41r# VERSVS DE PENITENTIA |
Ad caeli clara n(on) sum dignus sidera leuare meos | infelices oculos graui depressus peccatorum | pondera parce redemptor. |
Bonum neglexi facere quod debui p(ro)brosa gessi | sine fine crimine scelus patraui nullu(m) clausum | termino subueni chr(ist)e |
Cuncteq(ue) salso mari sunt in litore arene mixte | purpuratis conculis non meis possunt coæquari | uitiis fateor malis. |
Doleo multis peccatoru(m) iaculis confusus arcu | quem uenus libidinis intorsit lita spicula | mortiferi fellis abunda.|
Effudit demu(m) de pharetra flammeas sagittas | meum sup(er) uulnus uulnere infixit \statim/ cupido | turpissima fronte rugosa.|
Factus su(m) uilis cuncta sup(er) ilia uenit latent(er) gladiu(m) sup(er)bie cordis infix(it) mucrone(m) sub medio manu cruenta. |
#f. 41v# Genus serpentis adfuit inuidia ueneni portans | pocula pestiferi dedit in sitim mortis auctor | extitit sordita lues.|
Horrida uultu facula discordia igne succensa deferens | sulphureo medio meo posuit sub pectore cox(it) amare.|
Inter has quoq(ue) pennas gerens plumbeas inanes | cursim transuolaui gloria quæ me uentosa nite|batur subito fraude perire.|
Canendo uenit festula ingluuies bona p(re)sentis | inrogabat temporis extendit uentre temu|lentum reddidit miscuit risus.|
Lugere modo me p(er)mitte d(omi)ne mala quę gessi reus ab infan|tia lacrimas mihi tua dona gratia cordis ab imo. |
Meis ut puto uitis tartarea torm(en)ta multis n(on) ualent suf|ficere nisi succurrat chr(ist)e tua pietas misero mihi. |
Nullum peccatu(m) sup(er) terre faciem potest aut scelus | inueniri q(uo)dpiam a quorum non sim inquina|tus fecibus infelix ego. ||
#f. 42r# Ortus occasus aquilo septemtrion caelum | terramq(ue) mare fontes flumina montes | et colles campi mixta rosolis lilia flete. |
Plangite mecu(m) astra rutilantia mecu(m) mugite bestie silui|cule dicite tu es miser qui sub impio crimine gemis.|
Quis me de manu quoquidi flammiuomi erui potest | nisi patris unica prolis qui mundum p(re)tioso | sanguine iure redemit.|
Rede(m)ptor mundi unica spes omniu(m) alius patris s(an)c(t)oq(ue) | sp(irit)ui trinus et unus d(eu)s inuisibilis mihi succurre. |
Si me subtili pensas sub libramine spes in me nulla rema|net fiducie sed rogo tua me salua potentia filius d(e)i. |
Tolle peccatum dilue facinora ablue sordes | donaq(ue) carismatum instaura meum clem(en)ter | pectusculum munere tuo. |
Veniam peto non meis de meritis fisus de tua | certus sum clementia qui bona regis pietate | solida gratis inpendis ||
#f. 42v# Chr(ist)e te semp(er) recta fide labiis confessus corde | credidi ortodoxo hereticorum dogma nefas | respui pectore puro. |
Ymnu(m) fideli modulando gutture arriu(m) sp(er)no latran|te sabelliu(m) adsensi nu(m)qua(m) grunienti simoni fauce susurra. |
Zelum p(ro) chr(ist)i sum zelatus nomine me scammi lac|te namq(ue) catholico tempus p(er) omne nutriuit | ęcclesia ubere sacro |
Gloria s(an)c(t)ę trinitatis unice sit d(e)o patri genito paraclito | laus meum sonet p(er) s(e)c(u)l(u)m domino semper. amen. |

#Testo vergato a piena pagina in minuscola carolina. Titolo in alfabeto capitale. Iniziali calligrafiche all'incipit di ogni singola strofa. Notazione neumatica sulla prima strofa. #