1.23 — O tu qui seruas

#f. 154v# O tu qui seruas armis ista moenia, Noli dormire, moneo, sed uigila. |
Du(m) hæctor uigil extitit in troia, Non ea(m) cepit fraudulenta gretia |
Prima quiete dormiente troia, Laxauit synon fallax claustra p(er)fida. |
Per fune(m) lapsa ocultata agmina, Inuadunt urbe(m) et incendunt p(er)gama. |
[rrrrrrrr rrrrr rr rrrrrrrrr rrrrrrr]{1} |
Vigili uoce auis anser candida, Fugauit gallos ex arce romulea.
\\[[Eius clan]]|
[[glore marcus consul mamlius, excitus primus uir bello egregius]]* {2} |
*umbone gallu(m) ia(m) |
in summo positu(m) |
ictu(m) in p(re)ceps detur|
bat miserrimu(m). |
Auis hec uigil sa|
lus uiris plurima |
capitolinis, sed gal|
lis nequissima. |
Pro qua uirtute facta est argentea, Et a romanis adorata ut dea. |
Nos adoremus cælsa chr(ist)i numina, Illi canora demus n(ost)ra iubila. |
Illius magna fisi sub custodia, Hæc uigilantes iubilemus carmina. |
Diuina mundi rex chr(ist)æ custodia, Sub tua serua hæc castra uigilia. |
Tu murus tuis sis inexpugnabilis, S+c+is inimicis hostis tu terribilis. |
Te uigilante nulla nocet fortia, Qui cuncta fugus p(ro)cul arma bellica. |
Tu cinge n(ost)ra hæc chr(ist)æ [r]munimina, Defendens ea tua forti lancea. {3} |
S(an)c(t)a maria mater chr(ist)i splendida, Hæc cu(m) Ioh(ann)e [rrrrrrrrrrrr] \[[teothocos]]/ {4} impetra. |
Quoru(m) hic s(an)c(t)a uenerantur pignora, Et quibus ista sunt sacrata numina. |
Quo ducæ uictrix est in bello dextera, Et sine ipso nihil ualent iacula. |
Fortis iuuentus uirtus audax bellica, V(est)ra p(er) muros audiantur ca\r/mina. |
Et sit in armis alterna uigilia, Ne fraus \h/ostilis hæc inuadat moenia. |
Resultet haecco comes eia uigila, Per muros eia dicat hæcco uigila. |

# Testo a piena pagina, esemplato in minuscola carolina da una prima mano. Una mano diversa è intervenuta sul testo in un secondo tempo e, utilizzando un inchiostro più scuro, ha aggiunto in interlinea e lungo il margine interno i vv. 11-16. Il foglio ha subito lungo il margine esterno una rifilatura che ha intaccato leggermente la colonna sinistra del testo. Senza titolo .#

#{1} Tra le due righe di scrittura è stata ripetuta la seconda parte della strofa precedente: "inuadunt urbe(m) et incendunt p(er)gama", poi totalmente erasa.
{2} La riga aggiunta si chiude con un segno di rimando testuale, ripetuto lungo il margine interno, cui seguono i vv. 12-16.
{3} Segue un segno di rimando e l'annotazione: "Req(uire) p(ost) duo folia".
{4} Tra ""Iohanne" e "impetra" è stata erasa una breve porzione di testo; la seconda mano ha aggiunto sopra al rigo la parola "teothocos". #