1.27 — Tertio in flore

#f. 234v# TERTIO IN FLORE DE IOSEPH .V(ersus). |
mundus adhuc cum pubesceret in decore iuuentutis secu|lum pulcresceret atque prolis subter omnes latos celi | cardines germinando pullularet humana feliciter. |
Natus est homo in mundo patriarcha nobilis habra|ham dei amicus puer fidelissimus heber aurea de stirpe | oriundus extitit a quo coepit hebreorum diffamari populus. |
Huic sterilis beata sarra sanctum peperit filium cui nom(en) | dedit bonus dei angelus clausus adhuc uulua matris | isaac uocatus est quem in dei holocaustum pater iustus obtulit. |
Hic Rebecca de coniuge iacob sanctum domini, habuit | p(ro)lem quem deus dilexit in specie hic duodecim quaternis | genuit de matribus filios a quibus gens est israhel lectissima |
Qui beatus patriarcha filium carissimum genuit in ||
#f. 235r# senectute ioseph nomen indidit quem dilexit sup(er) omnes | natos singulariter hic paterna releuabat senectute iugiter |
Fecit illi pater suus tunicam talariam uario polimitoq(ue) | contextam de stamine erat pulcher in aspectu uenustus in | specie liliis ad instar nitens, roseus ut rosula |
Hic in nocte soporatus presagum p(er) spiritum uidit somnia, | q(ue) patri fratribusq(ue) retulit que inuidie tulerunt dictis semi|narum odiique cum liuore ministrabant fomitem |
Segetum albentes spicas putabam nos falcibus resecare sicq(ue) | meum ligatum manipulum stabat uestros adorare conspexi fas|ciculos haec dicente corda fratrum altus dolor obruit |
Vidi solem atque lunam sed et stellas undecim me somnis | adorare uenerandis radiis ob quam causam duris eum pater dictis | corripit tacitus tamen re\m/ clausam uoluebat sub pectore ||
#f. 235v# His hoc modo gestis pater ioseph carum filium accersiuit | et ad fratres in pascendis gregibus ubi erant iussit ire ut sciret | quid agerent ac salutis causam patri repetens exponeret |
Cumque fratres eum sui a longe prospicerent. recordati | sompnior(um) pleno dolo pectore Ecce inquiunt aduenit sompiator | presagus hunc uenite occidamus et celemus sanguinem |
Tunc uidebit quid proderunt illi sua sompnia aut si uera | retulerunt p(er) uisum auguria haec dicentes abstraxerunt tuni|cam polimitam et in lacum recluserunt innocentem puerum |
Edi sanguine prepulchram intinxerunt tunicam fraudu|lenta detulerunt seni patri nuntia hanc inuenimus iacen|tem uide utrum ista sit tunica filii tui an forte sit altera |
Scindens pater uestimenta flendo dixit ista est tunica filii | mei ioseph dilectissimi fera pessima comedit ioseph mala bestia ||
#f. 236r# cani mei cum dolore descendunt ad inferos |
Heu me fili meus Ioseph dulcis amantissime quem nec manu | leui dudum passus eram tangere modo tua delicata membra | fera pessima cruentatis laniata deuastatuit dentibus |
Bestia te deuorauit fregit ossa tenera inrigantibus medullis | sucx(it) undam liquidam sanguis tuus bestiali refluxit in guture | mira tua pulchritudo in deserto periit |
Heu me fili meus ioseph dulcis amor unice bacculum meae | senectutis patris consolatio lumen eras tu meorum geminum | tua mea refouebat pulchritudo uiscera |
Cuncta michi affluebant tecum bona pariter deuenerunt | in me mala te absente omnia cum dolore modo luigens des|cendo in seculum hoc modo iacob plorabat ioseph multo tempore |
His p(er)actis uenundatus est ioseph in aegyptum innocens in ||
#f. 236v# lacum missus propter quod nefarium non adsensit (per)petrare | opus deum diligens factus princeps est in terra aegipti grati\s/sim(us)|
In illo timuit peccare cuius erat famulus qui clementer | eum sua circumcincxit gracia faraoni indicauit septem leta | tempora septem tristia predixit p o s t haec redeuntia |
Nam cum in ter multos esset damnatos in carcere faraonis | uinifusor ioseph refert somnium tres p(ro)pagines florentes | tres uuas sub pampino uidi pendere p(er) uisum pulchris cinctas gemulis |
His expressis faraoni aureo in poculo obtuli bibendum | ioseph dixit haec est imago huius somnii tres dies tres de|signant palmites post tres dies honor tibi gradus datur pristini |
Cum feliciter hoc modo bene tibi fuerit memor mei faraoni | obsecro ut suggeras quia furtim sum sublatus et hic absq(ue) | crimine innocens in lacum missus testem deum habeo ||
#f. 237r# Post haec somnium pharao uidit difficillimum nullus | \p\ erat qui obscura interpres ediceret tunc pincerna recordatus | ioseph regi retulit qualiter sibi futura prospera predixerit |
Tunc iubente rege ioseph abstractus de carcere stetit an|te faraonem anno in tregesimo postquam sui cum fratres ui|ginti argenteis uendiderunt phutifares magistro miliciae |
Septem spicas septem boues plenas et pulcherrimas sep|tem tenues et septem macilentes carnibus uidit farao | in sompnis in locis palustribus et in pascuis pascentes | obesas uberrimis |
Iuxta haec predixit septem tempora fertilia septem alia | uentura famę laborantia quam ob causam est adeptus anu|lum et purpuram torquem auream in collo et sceptrum in dext(er)a |
Fecit eum deus cęli summum terre dominum multa nimirum ||
#f. 237v# frumenta recondit in horreis quibus postea prudenter | mundi famem reppulit et famosam adquisiuit gloriam per | secula
Iam ut fixa probarentur coiectoris ueritas | omnis aegiptus et cuncta cananę confinia famis coepit | consumari ualide penuria ad ioseph omnes em(en)di confluebant gr(ati)a; |
Inter alios et ioseph fratres cum pecunia aduenerunt ut | mercari potuissent triticum qui uidentes ioseph proni sup(er) | terre faciem supplici adorauerunt cum timore pectore; |
Tunc ioseph his eos uerbis adlocutus fuerat esse uos explora|tores hius terre uideo non est inquiunt ut noster est locutus | domin(us) sed simpliciter hic tui aduenerunt famuli; |
Uno geniti de patre nos quoque duodecim fuimus nam tui | serui est cum patre minimus cuius frater uterinus dudum raptus | et extunc usque in presens iam nusquam comparuit; ||
#f. 238r# Non est ita sed ut dixi uos falsa loquimini p(er) salut"e"m pha| \\n
raonis huius terre minima uos uenistis explorare sic uos | p(ro)bo simplices si germanum ad me uestrum adducatis minimum |
Nam ex uobis unus strictim religetur uinculis donec mi| \\n
nimus hic uester germanus adueniat alioquin meam numquam | uos uidere faciem poteritis nisi uester hic frater aduenerit |
Simeon artius uinctus missus est in carcerem ceteri asinis gra| \\n
tis oneratis tritico cum peccuniis in saccis ad patrem reuersi | sunt mox p(er) ordinem narrantes omnia que gesta sunt |
Dure nobis est locutus ualde terrae dominus esse nos ex| \\d
ploratores putabat falsiloquos nos infirmiora terre aesti|mans p(er)pendere priusquam nostram resciret lineam p(ro)paginis |
Ad quos pater tristi corde cum merore dixerat uos in mea | \\a
hoc fecistis taliter miseria ut uos fratrem diceretis habere ||
#f. 238v# nunc alium meos canos laceratos ducitis ad inferos |
Simeon est religatus captiuus in uinculis ioseph meus non est | sup(er) filius carissimus beniamin auferetis in me mala omnia | deuenerunt ecce ego ero absque liberis |
Inter haec ingrauescente fame sup(er) aegiptum haec p(er) omnes cir|cumquaque regiones ualide iacob rursus accersitis dixit suis filiis | quur non itis et adfertis ut uiuamus triticum |
Cui illi nos ad tantum non audemus dominum absque n(ost)ro | ire fratre sic enim locutus est nisi uenerit uobiscum frater | uester minimus meam faciem uidere non potestis amplius; |
Tollite ergo uobiscum munera in manibus optimis de terre | ferte fructibus et pergite deus meus illum faciat uobis pla|cabilem hunc et eum qui tenetur resoluat de uinculis. |
Inclinauit iacob senex capud sup(er) lectulum ingemescens |
#f. 239r# effluebant supra modum lacrime lugens ambos post haec | suos filios pulcherrimos beniamin atque Ioseph uterinos soboles |
Ecce ergo sum orbatus duobus de liberis Ioseph mortuus est | meus delicatus filius Beniamin abstulistis teneram infantiam | multis moriar afflictus quapropter angustiis |
Cumq(ue) in secundo fratres aduenissent undecim ioseph fusi sup(er) | humum adorabant pariter quibus ille sanusne est pater uester | senior de quo mihi dixeratis uiuit usque hactenus |
Viuit inquiunt est sospes tuus seruus iste est iuniore(m) uester | frater dixit fili mi deus tui sit misertus erumpentes lacrimę non | se poterat cęlare fleuit in cubiculo |
P o s t haec iussit preparari prandium meridie fratres suos in|uitauit cunctos ad conuiuium ioseph moram faciente prepara|bant munera ut ferentes eius forte demulcerent animum |
#f. 239v# Tristi corde loquebantur territi ad inuicem ut reuoluat in | nos grandem hoc facit calumniam propter illam que in | nostris antea marsuppiis est pecunia inuenta callide reposita |
Merito haec nunc patimur ruben dixit fratribus eo q(uo)d | nostro in fratre grauiter deliquimus dixi uobis nunc nolite | peccare in puerum sanguis eius en districte innocens exquiritur |
Multis eum uidebamus oppressum angustiis quando nos de|precabatur uoce lacrimabili nos inmites et crudeles non | ei pep(er)cimus idcirco sup(er) nos uenit ista tribolatio |
Venit igitur tunc multo ioseph cum obsequio in sedilibus | paratis dignanter recubuit undecim cum eo fratres conui|uantes pariter comedebant et bibebant cordis in leticia |
P o s t haec dixit ioseph suae domui preposito imple saccos | usque summum tritico p(er) ordinem ciffum meum iunioris "pueri" |

#Il titolo è sullo stesso rigo che contiene le prime parole del ritmo "Tertio in flore", in maiuscola come quelle, ma in inchiostro rosso.
Testo a piena pagina vergato in minuscola carolina da una mano che scrive con ductus calligrafico. Iniziale semplice (non capitale) ad inchiostro rosso all'incipit del ritmo. Maiuscole all'incipit delle singole strofe. Titolo in alfabeto capitale. Il testo è corredato di notazione neumatica su campo libero nel primo foglio.
Le righe non coincidono con i versi ma hanno tendenzialmente lunghezza costante, e a fine strofa si va sempre a capo (tranne str. 29, perché il rigo era appena iniziato). Al f. 237v la fine della strofa è segnata anche da due punti alti affiancati con punto mediano sottostante (qui indicato con ;). Poche le abbreviazioni. Di tanto in tanto compare la N semionciale. Legature rt e ct alte. Abbreviazione per -us in dominus di 31, 3 simile a quella usuale per -orum.
A 45, 2 Norberg legge est la e con lineetta superiore. Ma di solito questo scriba non abbrevia est: potrebbe essere la desinenza di iuniore(m).
[F.St.]#